HsS_9_3

Jemielnica
1810-2010
Parafia, wiejskie życie i dziedzictwo cystersów

Duża część mnichów zajmujących się opieką duszpasterską pozostała w swoich dotychczasowych parafiach klasztornych. Mnisi, którzy nie wyjechali z Jemielnicy, mieszkali początkowo wspólnie w opuszczonym budynku gimnazjum. Po przemianowaniu kościoła klasztornego na kościół parafialny, rząd przeznaczył zachodnią część dawnej prałatury na plebanię, podczas gdy część wschodnia z zajmującą kawałek ogrodu biblioteką została w roku 1831 zburzona. Z okrągłych wież długiego na 50 m skrzydła południowego zachowała się jedynie wieża południowo-zachodnia. Z dawnego traktu wschodniego istniał jeszcze krużganek z zakrystią, której mury pochodziły z czasów średniowiecza.
Obydwa kompleksy wielkich majątków ziemskich obejmowały mniejszą grupę dóbr w najbliższej okolicy oraz trochę większą jednostkę między Kozielnem a Leśnicą na prawym brzegu Odry. W 1817 roku skarb państwa sprzedał niejakiemu Florianowi Langerowi za 18000 talarów Rzeszy dominium Jemielnica i majątek Gąsiorowice. W roku 1826 od spadkobierców Langera dobra te odkupił pan na Strzelcach Opolskich, hrabia Andreas Maria von Renard (1795-1874), a od niego jego wuj, baron von Gastheim. Także i inne dobra klasztorne - Rożniątów, Januszkowice, Raszowa, Kadłubiec – zmieniły właścicieli. W czasie wojen wyzwoleńczych przeciwko Napoleonowi w 1813 roku budynek konwentu służył za lazaret.
W XIX wieku parafia i dawny klasztor zrosły się w jedną całość. Po 1810 roku osada rozwijała się w kierunku zachodnim i południowym, tak że były klasztor jest dzisiaj całkowicie otoczony wsią. Po zajęciu Himmelwitz w styczniu 1945 roku przez Armię Czerwoną i przejściu pod administrację polską, miejscowość została przemianowana na Jemielnicę. Ponieważ przetrwała ona II wojnę światową bez szkód i strat, zachowało się całe barokowe wyposażenie kościoła. Aż po XXI wiek Jemielnica nie straciła nic ze swego wiejskiego charakteru. Wielu dzisiejszych mieszkańców nie pracuje już w rolnictwie, lecz w przemyśle poza gminą oraz w zakładach rzemieślniczych i usługach. Interesy silniej mniejszości niemieckiej są w gminie Jemielnica uwzględniane w sposób godny uwagi. Pamięć o cystersach żyje w miejscowości nadal, czego dowodzą m.in. uroczystości na cześć Johanna Nuciusa w 2006 roku. Od roku 2008 tutejsze gimnazjum nosi jego imię.

Cytat: „Dzisiaj nie ma tu już cystersów. Czasy się zmieniły. Inne wyzwania stają przed przyszłymi pokoleniami jak kamienie milowe. Ciągle jeszcze aktualnym pozostaje wezwanie, aby nie załamywać rąk, lecz wzmacniać je dla następnych zadań. Od prawie 200lat musi Jemielnica – bez cystersów – odważnie kroczyć do przodu z tymi, co przyjdą.”
Z kazania sufragana ks. prof. dr. Jana Kopca podczas uroczystości eucharystycznych z okazji 450 rocznicy urodzin Johanna Nuciusa i 415 rocznicy objęcia przez niego urzędu opata w Jemielnicy, w dniu 25 marca 2006 roku w Jemielnicy, w: Johannes Nucius – epoka, duchowość, życie i dzieło, konferencja naukowa w Jemielnicy, marzec 2006, Opole 2008.

Widok z nawy środkowej na ołtarz główny. Fot.: Nicola Remig

Gimnazjum im. Johannesa Nuciusa w Jemielnicy. W: Johannes Nucius. Epoka, duchowość, życie i twórczość - konferencja naukowa w Jemielnicy, marzec 2006. Opole 2008

Herb gimnazjum im. Johannesa Luciusa. W: Johannes Nucius. Epoka, duchowość, życie i twórczość - konferencja naukowa w Jemielnicy, marzec 2006. Opole 2008

Emerytowany opat benedyktynów Adalbert Kurzeja, Maria Laach, z chłopką z Jemielnicy.
Fot.: Inge Steinsträßer

Dwujęzyczna tablica z nazwą miejscowości Raschowa-Rokitsch.
Fot.: Aotearoa

Tablica informacyjna na dawnym młynie klasztornym. Fot.: Nicola Remig

dalej