|
Michael Willmann – „śląski Rembrandt”
Dzięki znakomitemu malarzowi Michaelowi Willmannowi (1630-1706) klasztor w Lubiążu stał się ważnym ośrodkiem śląskiego malarstwa barokowego. Po pierwszych naukach w Królewcu zainteresował się sztuką niderlandzką. W Holandii studiował dzieła Rembrandta, Rubensa i van Dycka, które znacząco wpłynęły na jego twórczość. Pobyty w Gdańsku, Pradze i Wrocławiu były ważnymi przystankami w procesie rozwoju jego talentu artystycznego.
We Wrocławiu powstały pierwsze słynne obrazy Willmanna dla kościoła klasztornego w Lubiążu. W latach 1657-58 był on nadwornym malarzem księcia elektora Fryderyka I Brandenburskiego w Berlinie, gdzie tworzył dzieła poświęcone przede wszystkim tematyce mitologicznej.
W roku 1660 opatowi Arnoldowi Freibergerowi udało się na dłużej pozyskać Willmanna dla klasztoru lubiąskiego i namówić go do osiedlenia się w nim. Swoją pracownię w Lubiążu zorganizował artysta na modłę niderlandzką, a do jego współpracowników należał przede wszystkim jego syn Michael Leopold Willmann Mł., wnuk Georg Wilhelm Neunhertz oraz pasierb Johann Christoph Lischka. Twórczość Willmanna była przełomowa dla rozwoju malarstwa epoki rozwiniętego baroku na Śląsku. Sławę zdobył głównie w dziedzinie malarstwa monumentalnego.
Dokonania artystyczne Willmanna wyróżnia w szczególności mistrzowskie opanowanie wszystkich technik malarskich. Twórczo polemizował z tradycyjnym traktowaniem teologicznie ważnych tematów swojej epoki oraz z ikononografią okresu kontrreformacji, której siła wyrazu i symbolika były mu nieobce. W czasie pobytu we Wrocławiu Willmann przeszedł na wiarę katolicką, a przekonania religijne artysty znalazły odbicie w jego dziełach.
Bogaty dorobek artystyczny Willmanna obejmuje obrazy ołtarzowe, pejzaże z motywami religijnymi, ryciny, freski i portrety. Na przestrzeni wielu lat w jego warsztacie powstało ponad 500 obrazów i fresków. Pracował w wielu miejscach na Dolnym i Górnym Śląsku, zrealizował wiele ważnych zamówień innych śląskich cystersów, przede wszystkim w Krzeszowie i Henrykowie.
W Lubiążu artysta cieszył się wielkim poważaniem, dorobił się znacznego majątku, który pozwolił mu na zakup domu. Zbudowany według jego projektu budynek spłonął w 1649 roku. Michael Willmann zmarł 26 sierpnia 1706 roku w Lubiążu i w uznaniu swych wielkich zasług został pochowany w krypcie opatów.
Pracownię do 1712 r. prowadził Johann Christoph Lischka, a następnie aż do roku 1724 - Wilhelm Neuhertz.
|
