Mniej niż 9 centymetrów kwadratowych, lecz dość miejsca na całkiem dużo historii – mały i raczej niepozorny, niebieski znaczek Poczty Polskiej o wartości 2 koron , a na nim nie rzucający się w oczy stempel „S.O.1920“. Jaką historię opowiada ten znaczek? „S.O.” oznacza „Silésie orientale“, a zatem „Śląsk Wschodni“, ale właściwie dlaczego po francusku? I co skrywa się pod datą 1920?

Koniec I wojny światowej przyniósł poważne zmiany w Europie Środkowej i Wschodniej. Wraz z militarną i polityczną klęską trzech europejskich mocarstw: monarchii austro-węgierskiej, carskiej Rosji i Cesarstwa Niemieckiego oraz ich rozpadem, ponownie lub po raz pierwszy na politycznej mapie Europy pojawiło się wiele małych państw, czemu towarzyszyły rozmaite spory graniczne. Dotknęły one także okolice położonego nad Olzą Cieszyna. Zarówno odrodzona Polska, jak i nowo powstała Czechosłowacja zgłosiły roszczenia terytorialne do tej multikulturowej części Śląska. Praga uzasadniała swoje roszczenia wielowiekową przynależnością do Korony Czeskiej. Warszawa tym, że podczas ostatniego spisu ludności 54% mieszkańców podało język polski jako ojczysty. Obok tych aspektów etnicznych dużą rolę odgrywały interesy ekonomiczne, ponieważ region ten ze względu na złoża węgla kamiennego był ważnym ośrodkiem przemysłowym.

W listopadzie 1918 roku lokalni przedstawiciele obu stron zgodzili się na tymczasowe wyznaczenie granicy. Decyzję o jej ostatecznym przebiegu miały podjąć rządy krajowe. Jednak wbrew tym ustaleniom wybory do polskiego sejmu przeprowadzono na całym Śląsku Cieszyńskim, co strona czechosłowacka potraktowała jako naruszenie zawartych porozumień. W styczniu 1919 spór eskalował i doszło do kilkudniowej konfrontacji zbrojnej – właśnie w chwili, gdy w Paryżu alianci radzili o porządku powojennym. I tak konflikt wokół Śląska Cieszyńskiego znalazł się na porządku dziennym konferencji. Rezultatem było zawieszenie broni i decyzja o przeprowadzeniu w 1920 roku referendum pod nadzorem Francji z ramienia Komisji Międzysojuszniczej. Stempel na znaczku niejako „reklamował“ referendum.

Przygotowaniom do referendum towarzyszyły jednak silne napięcia społeczne, wzajemna nieufność i akty przemocy, tak że w końcu trzeba było zrezygnować z jego przeprowadzenia. Zamiast tego przedstawiciele Konferencji Ambasadorów podjęli 28 lipca 1920 roku w Spa decyzję o przebiegu granicy. Granicę stanowiła Olza i tym samym przebiegała ona przez środek Cieszyna. Wschodnia część regionu pozostawała polska, a część zachodnia, przez którą przebiegała Kolej Koszycko-Bogumińska i gdzie znajdowały się kopalnie i huty, została przyznana Czechosłowacji. Rozstrzygnięcie to nie zadowoliło żadnej ze stron.